Θυμάστε τον Κώστα
Τσάκωνα στο «Μάθε παιδί μου γράμματα»;
Αναρωτιόταν: «Εξι χρόνια στο Δημοτικό, έξι χρόνια στο
Γυμνάσιο, έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο κι έξι χρόνια μέχρι να πάω σχολείο ίσον 24
κι άλλα έξι στο εξωτερικό 30. Είμαι 36, πού πήγαν τα άλλα έξι χρόνια;».
Αυτή τη φορά, θα μιλήσουμε για την περιβόητη στήριξη "από τας Ευρώπας..."
40 -και πλέον-
χρόνια ελληνικής διαδρομής στην ενωμένη Ευρώπη και στον περίπλοκο κόσμο των
ευρωπαϊκών επιδοτήσεων…. (ΜΟΠ, πακέτων Ντελόρ, πακέτων Σαντέρ, ΕΣΠΑ και… «πάρε
κόσμε κονδύλια & δανεικά για να ξεπεράσεις την κρίση σου»).
Και η κοινή παραδοχή; Σε κάθε δέκα ευρώ ευρωπαϊκού
χρήματος, τρία με τέσσερα χάνονται πριν φτάσουν στον προορισμό τους…!
Να μιλήσουμε για δημόσια έργα, για διαγωνισμούς,
για προμηθευτές; (τα ξέρετε, δεν τα ξέρετε;)
Διαβάσαμε με
ενδιαφέρον το special report της
ΕΦΣΥΝ για τις «χαμένες» τέσσερις δεκαετίες, τα πεταμένα 160 δισ. και την περίφημη: «ώρα
για αλλαγή πορείας».
Αλλά δεν ξέραμε
τη νέα ορολογία της πιάτσας:
Την «ποσόστωση
προμήθειας» (ελληνιστί: μίζας).
Τους «προγραμματάκηδες»
(νέο στρώμα γραφειοκρατίας και παρασιτικής διαμεσολάβησης στη διαχείριση των… «πόρων»).
"Καθωσπρέπει"
σύστημα και βεβαίως, «…αποτέλεσμα δεκτόν».
Και συ; Ψάχνεις
ακόμα τα χαμένα χρόνια;
Δεν έτυχε. Πέτυχε.