Το τελευταίο καρφί στο «φέρετρο» της υψηλής αρθρογραφίας του Ράσελ Σμιθ (Καναδός συγγραφέας και δημοσιογράφος) μπήκε πριν λίγο καιρό.
Το νέο λογισμικό που υπολογίζει πόσο διαβάζεται το κάθε άρθρο, πόσες φορές μοιράζεται στις σελίδες, πόσα σχόλια γίνονται και, το πιο σημαντικό, πόσο συμβάλλει στο να γίνει κάποιος συνδρομητής της εφημερίδας, τα ανέτρεψε όλα.
Αν και ο δημοσιογράφος μέχρι τότε τύγχανε ευρείας αποδοχής στον χώρο του, δεν συνέβαινε το ίδιο και στο Διαδίκτυο, όπου η δουλειά του χανόταν. Με την ευθύνη βέβαια και του ίδιου του συστήματος, αυτού με τα analytics που «προωθεί» μόνο όσα θέματα κάνουν πολλά κλικ.
Αυτά διαλέγονται για να μπουν στις πρώτες θέσεις της ηλεκτρονικής σελίδας της εφημερίδας, μπαίνουν στα newsletters των αναγνωστών και φτάνουν με ειδοποίηση στις εφαρμογές τους.
Ο,τι δεν πάει καλά αφήνεται να
«θαφτεί» στον σωρό της ειδησεογραφίας…
Και κάπου εκεί βγήκε το συμπέρασμά του:
"…Τα δεδομένα και η διείσδυση της είδησης είναι πιο σημαντικά κι από την ίδια τη φυσιογνωμία του εντύπου. Οι αλγόριθμοι πλέον υποδεικνύουν τι πρέπει να διαβαστεί, αλλά δεν αντανακλούν υποχρεωτικά τις τάσεις που κυριαρχούν εκεί έξω, στον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κόσμο".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου